آدرس: تهران - میدان انقلاب - روبروی سینما بهمن - نبش خیابان منیری جاوید - آموزشگاه فن و کار
تفاوت کاربراتور و انژکتور : از زمان پیدایش موتور احتراق داخلی، همیشه نیاز به یافتن راهی موثر برای رساندن هوا و سوخت به محفظه احتراق وجود داشت. موتور احتراق داخلی سال های اولیه از یک سیستم قطره ای سوخت ساده استفاده می‌کرد که اگر چه این کار را انجام می‌داد، اما منجر به هدر رفتن سوخت می‌شد.
کاربراتور یا انژکتور، دو نوع اصلی سیستم تحویل سوخت هستند که معمولاً در اتومبیل ها، موتورسیکلت ها، هواپیما ها و غیره استفاده می شوند. علاقه مندان به خودرو همیشه نظرات متناقضی در مورد مزایا و معایب استفاده از کاربراتور در مقابل انژکتور دارند. برخی می گویند که کاربراتور یک روش القای سوخت ساده و موثر است در حالی که برخی دیگر کارایی یک سیستم انژکتوری را تضمین می کنند.
برگزاری دوره آموزش تعمیرات موتور سیکلت مجتمع فن و کار با 30% تخفیف در شهریه بصورت کاملا عملی
کاربراتور ها و انژکتور ها هر دو مخلوط هوا و سوخت را برای موتور فراهم می کنند. کاربراتور ها هوا و سوخت را به نسبت لازم مخلوط می کنند و آن را به منیفولد ورودی می رسانند. در حالی که یک سیستم انژکتوری، سوخت را مستقیما به داخل محفظه احتراق می پاشد که با هوای ورودی مخلوط شود. در این مقاله به منظور بررسی تفاوت ماربراتور و ژنراتور، ضمن اشاره به تاریخچه آن ها، مزایا و معایب کاربراتور و انژکتور را مورد بررسی قرار داده و در انتها به مقایسه آن ها می پردازیم.
کاربراتور ها و انژکتور ها هر دو مخلوط هوا و سوخت را برای موتور فراهم می کنند. کاربراتور ها هوا و سوخت را به نسبت لازم مخلوط می کنند و آن را به منیفولد ورودی می رسانند. در حالی که یک سیستم انژکتوری، سوخت را مستقیما به داخل محفظه احتراق می پاشد که با هوای ورودی مخلوط شود. در این مقاله به منظور بررسی تفاوت ماربراتور و ژنراتور، ضمن اشاره به تاریخچه آن ها، مزایا و معایب کاربراتور و انژکتور را مورد بررسی قرار داده و در انتها به مقایسه آن ها می پردازیم.
فهرست مطالب :
کاربراتور قطعه ای است که در یک موتور احتراق داخلی با جرقه برای جذب دقیق هوا و سوخت مورد نیاز برای احتراق استفاده می شود. این قطعه به عنوان قلب موتور های خودرو شناخته می شود زیرا باعث می شود وسایل نقلیه به آرامی کار کنند. این قطعه حتی در هنگام راه اندازی سرد یا گرم با سرعت بالا به خوبی کار می کند و اجازه می دهد مقدار مناسبی از سوخت و هوا وارد محفظه احتراق شود.
کاربراتور از جت هایی تشکیل شده است که مخلوط سوخت و هوا را به داخل محفظه های احتراق فشار می دهد. مقدار سوختی که جت ها فشار می آورند به مقدار هوایی که به داخل کاربراتور کشیده می شود بستگی دارد.
از آن جایی که کاربراتور به صورت دستی کار می کند، نسبت هوا به سوخت برای هر سیلندر قابل نظارت نیست. اگر یک کاربراتور جداگانه برای هر سیلندر نصب شود، مشکلی نیست. بنابراین، کاربراتور ها زمانی بهترین عملکرد را دارند که به صورت جدا گانه روی سیلندر نصب شوند تا بهترین نسبت سوخت به هوا را به دست آورند.
در حقیقت که انژکتور نیز همین کار را انجام می دهد، اما به روش های متفاوتی که هم سوخت و هم هوا را به موتور می رساند. یکی از تفاوت های کاربراتور و انژکتور در فرآین نصب آن ها می باشد که به دلیل عدم وجود قطعه الکتریکی با مسیر بازگشتی به مخزن سوخت در کاربراتور، نصب ساده تری دارد. هم چنین کاربراتور نسبت به انژکتور ارزان تر می باشد. علاوه بر این، دوام کاربراتور نسبت به سیستم انژکتوری بیشتر است. عیب کاربراتور این است که باعث کثیف شدن موتور و اجزای اطراف آن می شود.
اولین کاربراتور توسط فردی به نام ساموئل موی در سال 1826 میلادی اختراع شد. اگر چه، اولین فردی که کاربراتور مدرن را به ثبت رساند، کارل بنز بود، پیشگام خودرو که مرسدس بنز را تأسیس کرد. محبوب ترین نوع کاربراتور که مبتنی بر شناور می باشد توسط Wilhelm Maybach و Gottlieb Daimler در سال 1885 میلادی ساخته شد. کاربراتور ها تا زمان ساخت انژکتور در اواخر دهه 1990 میلادی رایج ترین روش تحویل سوخت به خودرو ها بودند.
کاربراتور در ابتدایی ترین شکل خود از لوله ونتوری استفاده می کند که در قسمتی باریک می شود که فشار هوا را کاهش می دهد و خلاء ایجاد می کند. این اثر خلاء ونتوری نامیده می شود.
این خلاء سوخت را به داخل کاربراتور در مقابل تزریق سوخت می کشد که در آن با استفاده از دو سوپاپ تنظیم می شود. خفگی و دریچه گاز باعث کم شدن مقدار هوا شده و در نتیجه جریان سوخت را افزایش می دهد و باعث عملکرد ضعیف موتور می شود. سوپاپ دوم که دریچه گاز نامیده می شود جریان مخلوط هوا و سوخت را به موتور تنظیم می کند. هر چه بیشتر دریچه گاز باز باشد، میزان ورود هوا و سوخت بیشتر شده و در نتیجه خودرو سریع تر شتاب می گیرد. دریچه گاز به وسیله یک کابل به پدال گاز در خودرو وصل می شود.
سوخت از طریق جت های کوچک که دقیقا برای دستیابی به حداکثر بازده و عملکرد کالیبره شده اند، وارد می شود. در زیر بدنه کاربراتور محفظه تغذیه شناوری قرار دارد که نوعی مخزن سوخت ثانویه است که سوخت را به موتور می رساند. هنگامی که سطح سوخت به حداقل می رسد، شناور دریچه ای را برای پر کردن محفظه فعال می کند.
امروزه کاربراتور ها در خودرو ها استفاده چندانی نداشته و بیشتر در انواع مختلف موتور سیکلت ها به چشم می خورد. مزایای کاربراتور عبارتند از:
معایب کاربراتور باعث شده است استفاده از آن ها در صنعت خودرو سازی به طور کامل کنار گذاشته شود. معایب کاربراتور شامل موارد زیر است:
پیشرفت تکنولوژی باعث ایجاد سیستم انژکتور شده است. موتور های احتراق داخلی و همچنین موتور های خودرو انژکتور استفاده می کنند. این فرآیند برای هم گامی با انتشار سوخت و قوانین بهره وری سوخت معرفی شد. پس از مدت کوتاهی از معرفی انژکتور، سازندگان خودرو مزایای زیاد آن را مشاهده کرده‌اند و باعث کنار گذاشتن کاربراتور شد.این سیستم برای آن دسته از صاحبان خودرو هایی که خواهان بهترین عملکرد در موتور های خود هستند، محبوب تر شده است.
سیستم انژکتور دارای نازل های کوچکی است که به نام انژکتور های سوخت شناخته می شوند که به صورت الکترونیکی کنترل می شوند تا سوخت را تحت فشار بالا به داخل محفظه احتراق وارد کنند. این قطعه شامل دریچه هایی است که قابلیت باز و بسته شدن چندین بار در ثانیه را دارند.
سیستم انژکتوری دارای دو نوع است. تزریق سوخت مستقیم و تزریق سوخت غیر مستقیم. تزریق مستقیم مزایای زیادی دارد. زیرا مقدار سوخت و هوا را می توان به طور ایده آل آزاد کرد و سپس با توجه به شرایط بار موتور به سیلندر تزریق کرد. این سیستم دارای یک ECU است که اطلاعات را محاسبه می کند و دائما تنظیمات را انجام می دهد.
به همین دلیل است که تزریق مستقیم سوخت، توان خروجی بالاتر، راندمان سوخت بیشتر و انتشار بسیار کمتر را تولید می کند. عیب این سیستم در پیچیدگی آن است. به این معنی که از یک جزء الکتریکی و در نهایت از پیکربندی سفارشی سر سیلندر استفاده می کند. در مقایسه با کاربراتور بسیار گران است.
اولین سیستم انژکتور توسط Herbert Akroyd Stuart ساخته شد. او از یک پمپ حرکتی استفاده کرد که در انتها سوخت را تحت فشار قرار داد. اختراع او بعدا توسط بوش و کامینز در موتور های دیزل تجاری شد. انژکتوز همیشه در موتور های دیزلی از نظر طراحی مورد استفاده قرار می گرفت و تا اواسط دهه 1920 میلادی در تمام خودرو های دیزلی به طور استاندارد نصب می شد. اما، این موتور هاسلمن بود که توسط یوناس هاسلمن در سال 1925 میلادی اختراع شد، که اولین انژکتور مدرن در موتور های بنزینی مورد استفاده قرار گرفت.
تزریق سوخت الکترونیکی شامل مجموعه ای از انژکتور های سوخت، سنسور اکسیژن و یک پمپ سوخت الکتریکی با یک تنظیم کننده فشار است. یک ایسیو، کنترل مقدار سوختی که قرار است به سیلندر ها تحویل داده شود را بر عهده می گیرد، به این ترتیب خودروهای انژکتوری عملکرد بهتری دارند.
اگر چه کاربراتور و انژکتور هدف یکسانی دارند، اما سیستم انژکتور بسیار متفاوت از کاربراتور عمل می کند. از پمپ برای رساندن سوخت به موتور استفاده می کند. هوا و سوخت ورودی به سیستم به صورت الکترونیکی توسط یک رایانه داخلی که نقشه تنظیمات بهینه را ذخیره می کند، تنظیم می شود. یک انژکتور در هر یک از سیلندرها وجود دارد که سوخت را در منیفولد ورودی پاشش می کند. سوخت وارد شده به موتور برای احتراق بهتر بخار می شود.
امروزه استفاده از موتور های انژکتوری به دلیل مزایای گسترده و تنوع آن ها بیشتر شده است. مزایای انژکتور عبارتند از:
موتور های انژکتوری با وجود داشتن مزایای گسترده و استفاده از آن ها در خودرو های امروزی، دارای معایبی نیز می باشند. معایب انژکتور شامل موارد زیر است:
کاربراتور و ژنراتور دارای تفاوت هایی می باشند که در این بخش مقایسه کاربراتور و انژکتور آورده شده است.
کاربراتور در دهه 1990 میلادی به تدریج از صنعت خودرو حذف شد و انژکتور وارد بازار شد و شهرت یافت. کاربراتور اشکالات زیادی داشت، به طور مثال از کاربراتور نمی توان در خودرو های دیزلی استفاده کرد. از سوی دیگر، انژکتور برای خودرو های دیزلی و بنزینی در انواع الکترونیکی و مکانیکی موجود است.
یک سیستم انژکتوری با القای سوخت کنترل شده به صورت الکترونیکی می تواند به طور مداوم انتقال سوخت به سیلندرها را تغییر دهد و عملکرد بهتری را ارائه دهد. کاربراتور قادر به اندازه گیری نسبت صحیح هوا به سوخت نیست و با تغییر فشار هوا و دمای سوخت مشکل دارد. از این رو می توان گفت، کارایی انژکتور نسبت به کاربراتور به میزان گسترده ای بیشتر می باشد.
یک سیستم انژکتوری دقیقا سوخت را به مقدار مناسب تحویل می دهد و می تواند آن را با توجه به چندین پارامتر تغییر دهد و در نتیجه هدر رفت سوخت کمتر و راندمان سوخت بهتر است. در مقابل، کاربراتور قادر به تنظیم نسبت سوخت با توجه به شرایط موتور نیست.
تنها پارامتری که کاربراتور بر انژکتور غلبه می کند، نگهداری می باشد. تمیز کردن و باز سازی کاربراتورها بسیار ساده است. تعمیر سیستم انژکتور نیاز به مداخله حرفه ای یا حتی جایگزینی گران قیمت دارد.
میزان تولید آلایندگی هوا با میزان مصرف سوخت رابطه مستقیمی دارد. به طوری که هر چه میزان مصرف سوخت خودرو یا هر وسیله نقلیه دیگری بالا برود، میزان تولید آلودگی نیز به همان نسبت بالا تر می رود. با توجه به بالا بودن میزان مصرف سوخت در کاربراتور ها، میزان تولید آلایندگی هوا نیز در این موتور ها در مقایسه با موتور های انژکتوری بیشتر است.
کاربراتور ها نسبت به انژکتور ها دارای مقاومت کمتری در برابر یخ زدگی هستند و از این نظر دچار ضعف می باشند.
مورد دیگری که باعث مزیت کاربراتور نسبت به انژکتور می شود، بحث هزینه می باشد. کاربراتور به دلیل پیچیدگی کمتر دارای هزینه پایین تری می باشد.
مجتمع فن و کار برگزار کننده دوره های مکانیکی مانند: آموزش مکانیک خودرو ، آموزش نقاشی خودرو ، آموزش برق خودرو ، آموزش صافکاری خودرو ، آموزش تعمیرات ایسیو و … می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره های آموزشگاه تماس بگیرید.
